Ένα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης (future) σπάνια έχει ακριβώς την ίδια τιμή με την τρέχουσα (spot) τιμή του υποκείμενου προϊόντος/τίτλου, κατά τη διάρκεια της ζωής του. Όσο το συμβόλαιο πλησιάζει προς την ημερομηνία παράδοσης οι δύο τιμές πλησιάζουν η μία την άλλη και την τελευταία ημέρα που επιτρέπονται οι συναλλαγές ταυτίζονται εξαλείφοντας κάθε πιθανή ευκαιρία arbitrage (κέρδος χωρίς κίνδυνο). Η διαφορά αυτή ανάμεσα στην τρέχουσα (spot) τιμή του υποκείμενου αγαθού και του συγκεκριμένου συμβολαίου future ονομάζεται βάση (basis).
Βάση = Τιμή spot – Τιμή συμβολαίου future
Υπ’ αυτή την έννοια, συμβόλαια με διαφορετικές ημερομηνίες παράδοσης έχουν και διαφορετική βάση, η οποία μπορεί να είναι θετική ή αρνητική. Όσο πιο μακρινή είναι η ημερομηνία παράδοσης τόσο πιο μεγάλη σε απόλυτους αριθμούς τείνει να είναι και η βάση.
Αυτή η διαφοροποίηση ανάμεσα στις δύο τιμές οφείλεται σε διάφορους παράγοντες που ενσωματώνονται στην τιμή των συμβολαίων. Στα futures σε προϊόντα π.χ. ανάμεσα σε άλλους παράγοντες, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και το κόστος αποθήκευσης. Ας υποθέσουμε ότι η τιμή του συμβολαίου στο WTI αργό πετρέλαιο με παράδοση μετά από έξι μήνες είναι $101/βαρέλι (συνολική αξία συμβολαίου $101,000) και η spot τιμή του WTI πετρελαίου είναι $100/βαρέλι (αρνητική βάση). Υποθέστε επίσης ότι η μόνη παράμετρος που η τιμή του future ενσωματώνει είναι το κόστος αποθήκευσης (αν και στην πραγματικότητα υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες) και το οποίο είναι $1 ανά βαρέλι για έξι μήνες. Σ’ αυτή την περίπτωση το συμβόλαιο θα πρέπει να ενσωματώνει το γεγονός ότι αν κάποιος το αγοράσει τότε γλυτώνει το κόστος αποθήκευσης του $1. Γι αυτό κοστίζει $101/βαρέλι αντί για $100 που είναι η spot τιμή.
Άλλο παράδειγμα είναι τα futures σε μετοχές που δίνουν μέρισμα. Η τιμή των συμβολαίων αυτών τις περισσότερες φορές είναι χαμηλότερη από την τρέχουσα τιμή του υποκείμενου τίτλου (θετική βάση) γιατί ενσωματώνουν το γεγονός ότι κάποιος που είναι long στο future αντί για τη μετοχή δεν έχει δικαίωμα στην είσπραξη μερίσματος.